Herman Kuijper

Kuijper wordt op 20 november 1864 geboren in Amsterdam. Hij groeit op in de diamantslijperij en -fabriek van zijn vader. Na zijn hbs-studie wordt hij diamantsnijder. Al in 1889 komt hij, als secretaris van de Nederlandsche Diamantbewerkers-Vereeniging op voor de noden van de diamantarbeiders. Tijdens de novemberstaking van 1894, die aan de stichting van de ANDB voorafgaat, is hij secretaris van de briljantsnijders. Herman Kuijper is de motor achter de oprichting van de ADB. Gedurende de drie jaren dat hij ANDB-secretaris is, van november 1894 tot december 1897, gaat het initiatief tot internationale samenwerking voornamelijk uit van de ANDB. Kuijper beheerst het Frans met eenzelfde gemak als Polak het Engels. Polak legt zich dan ook meer toe op de vakorganisatie van de kleine groep Londense diamantbewerkers en de iets talrijker Duitse, terwijl Kuijper vooral contacten met de arbeiders in Frankrijk, Zwitserland en België opbouwt.

Na zijn ontslagname uit de ANDB richt hij op 4 mei 1898 de Nederlandsche Coöperatieve Vereeniging op, een productiecoöperatie van briljant-, roosjes- en kapbewerkers. Als deze coöperatie teloorgaat – volgens hem door toedoen van Polak – kan hij in Amsterdam niet meer aan de slag en vertrekt hij naar Antwerpen waar hij met wisselend succes optreedt als koopman en commissionair in diamant. Jef Groesser van de ADB houdt nog een tijdlang contact met Kuijper en ondersteunt zijn mentor zelfs als die zonder inkomen komt te zitten. Door de Eerste Wereldoorlog belandt Kuijper weer in zijn thuisland. Hij wordt in Zeist opgenomen in een ‘zenuwlijdersgesticht’ waar hij op 20 mei 1916, 51 jaar oud, ‘onder ontzettend lijden’ sterft..